شاهی که در از سلمان ساوجی جمشید و خورشید 10

1 شاهی که در بسیط زمین حکم نافذش جذر اصم ز صخره صما شنیده‌اند

2 صد نوبت از سیاهی گرد سپاه او این اشهبان توسن گردون رمیده‌اند

3 تن جامه‌ایست خرقه جسم مخالفش کان جامه را به قد حسامش بریده‌اند

4 آنجم ندیده‌اند در آفاق ثانیش ور ز آنکه دیده‌اند، یکی را دو دیده‌اند

5 آن سایه عنایت یزدان که وحش وطیر در سایه عنایت او آرمیده‌اند

6 در آفتاب گردش ازین سایه کی فتاد تا سایبان سبز فلک گستریده‌اند

7 در کار زر به دور کفش خیره مانده‌ام تا آن دو روی را به چه رو بر کشیده‌اند

8 سرویست سر فراز به بستان سلطنت کان سرو را ز عقل و روان آفریده‌اند

9 ماران رمح سینه اعدا ز دست او سوراخ کرده‌اند و بدو در خزیده‌اند