شاهی که فلک از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 722

1 زلف تو کان همه سرها دارد گوییا هیچ سرما دارد

2 گرد روی تو چرا حلقه کند گر نه با ما سر سودا دارد؟

1 شب نیست کم ز هجر تو صد غم نمی رسد اشکم بچار گوشۀ عالم نمی رسد

2 اندر تو کی رسم؟ که نسیم سحرگهی در گرد آن کلالۀ پر خم نمی رسد

1 کی بود؟کی بود؟ که در آیم ز درت همچو زلف تو در افتم ببرت

2 تا که از بوسه بتاراج دهم شکر ننگت و تنگ شکرت