شاهی که فلک از کمال‌الدین اسماعیل رباعی 722

1 دل من ز اندوه ننگی ندارد چو داند که شادی درنگی ندارد

2 نیالوده از خون جانم زمانه همه تر کش غم خدنگی ندارد

1 درد دل از حد گذشت و یار نداند دل همه غم گشت و غمگسار نداند

2 شد ز ضعیفی تنم چنان که گر او را گیری صد بار در کنار نداند

1 خود ترا عادت دلداری نیست کار تو جز که دل آزاری نیست

2 چشم تو تا که چنین ریزد خون هیچ باکیش ز بیماری نیست