1 شاها به ذات پاک خدائی که حکمتش بر درگه تو رایت شاهی فراشته ست

2 وز بهر حفظ بیضه اسلام و ضبط ملک ذات ترا به داد و دهش بر گماشته ست

3 نقاش صنع او بر سر کلک کن فکان نه طاق را به کوکب زرین نگاشته ست

4 کاین تهمت شنیع که بر بنده بسته اند آگه نبوده است و گناهی نداشته ست

5 حالی کنون ز تنگی حال و ز خوف خصم او را نه برگ شام و نه امید چاشته ست

6 با اینهمه نکرده گناهش فروگذار کایزد بسی گناه چنین درگذاشته ست