شادباش ای دل که حالت از ابن یمین فریومدی غزل 125

1 شادباش ای دل که حالت پیش جانان گفته اند ماجرای درد تو یکیک بدرمان گفته اند

2 شوق بلبل پیش گل یکسر حکایت کرده اند حالت پروانه را با شمع رخشان گفته اند

3 این چه دولت بود یارب کز چنین مور ضعیف قصه او را به درگاه سلیمان گفته اند

4 در دماغ عقل من سودای زلفش دیده اند هر سر موئی رگی پیوسته با جان گفته اند

5 روی چون کافور او و زلف مشکین را بهم اهل معنی چون ید بیضا و ثعبان گفته اند

6 از چه روی افکند دردی در دلم میگون لبش گرد و ای درد دل لعل بدخشان گفته اند

7 گفته اند ابن یمین در دل نهان دارد غمش آشکار است این ندانم کز چه پنهان گفته اند