1 شادی هر دو جهان از دل غمگین من است صاف تر ز آینهٔ مهر فلک، کین من است

2 برهمن، صورت آن بت که تواش می جویی معنیش نقش خیال دل سنگین من است

3 دو جهان یک قدح آب نماید به نظر جام جم نشئه ای از کاسهٔ چوبین من است

4 سرو درمانده به گل از هوس مصراعم گل پریشان شدهٔ معنی رنگین من است

5 نه همین اهل جهان مدح و ثناخوان منند که ملک با فلکش در پی تحسین من است

6 گریه و سوز و گداز و دل خرم چون شمع مذهب و ملت و کیش من و آیین من است

7 کوه شد ریگ روان تا به کنارم آمد بحر سیماب، ‌نم موجهٔ تسکین من است

8 خاطری کز دو جهان کام امیدش نبود نیست گر هست سعیدا دل مسکین من است