آلوده ی کام دل مشو، از حزین لاهیجی رباعی 1044

1 لازم بود مکان طربناک، شیشه را کردم نهفته، در بغل تاک، شیشه را

2 حکم خرد به میکده جاری نمی شود اینجا ز محتسب نبود باک، شیشه را

1 وفاپیشگان، دوستداران خدا را بگویید آن یار دیر آشنا را

2 که بیگانگی تا کی و چند، ظالم؟ چه شد مهربانی، چه آمد وفا را؟

1 درعشق شد به رنگ دگر روزگار ما تغییر رنگ ماست خزان و بهار ما

2 از خویش می رویم سبکتر ز بوی گل بر طرف دامنی ننشیند غبار ما