روح القدس از کوی خرابات از عمادالدین نسیمی غزل 105

1 روح القدس از کوی خرابات برآمد مشتاق تجلی به مناجات برآمد

2 خورشید یقین از افق غیب عیان شد انوار حق از مطلع ذرات برآمد

3 سلطان ابد سنجق منصور برافراخت «الحق أنا» از ارض و سماوات برآمد

4 ای مصحف حق روی تو آن آیت نور است از سی و دو حرفش علم ذات برآمد

5 جز روی تو ای آینه صورت رحمان بر وجه که این شکل و علامات برآمد

6 ای عابد حق واقف از آن نور خدا شو کز صورت و روی وثن و لات برآمد

7 گر منتظر وعده دیدار کلیمی ای چله نشین وعده میقات برآمد

8 ای شغل تو در خرقه همه شعبده بازی زین تخم که کشتی چه کرامات برآمد

9 بر تخت وجود آن که نشد شاه حقیقی از عرصه اش آوازه شهمات برآمد

10 المنه لله که ز حق حاجت رندان بی توبه سالوسی و طامات برآمد

11 مقصود نسیمی ز دو عالم همه حق بود مقصود میسر شد و حاجات برآمد