دارنده داد و دین ملک از قطران تبریزی رباعی 19

1 خزان ببرد ز بستان هر آن نگار که بود هوا خشن شد و کهسار خشک و آب کبود

2 نگارهای نو آئین ز گلستان بسترد پرندهای بهاری ز بوستان بربود

1 تا خلد بباغ داد رونق را خوش گشت نوا مرغ مطوق را

2 از ناله بلبل و نسیم گل بفزود هوی دل مشوق را

1 ابر درافشان بگردون بر همی بندد کلل باد مشک افشان درختان را همی بندد حلل

2 ساخته چون لحن مطرب فاخته دستان بسرو خاسته چون بانگ عاشق ناله کبک از قلل