یار آن است که با از حکیم نزاری قهستانی غزل 484

1 یار آن است که با یار موافق باشد ایمن و ساکن و صافی دل و صادق باشد

2 یک جهت باید و یک دل که بود صاحبِ وجد دو سری و دو دلی کارِ منافق باشد

3 هر چه پیش آیدش از نیک و بد و خوف و رجا یار آن است که با یار موافق باشد

4 بی کم و کیف به هم داند و تسلیم کند دوست را هر چه پسندیده و لایق باشد

5 بل که گر جان طلبد هیچ تفاوت ننهد گر نهد عذر و کند دفع نه عاشق باشد

6 لایقِ عشق و محبّت نبود خاصه دلی که سرآسیمه به انواعِ علایق باشد

7 عاشقِ سوخته خرمن چو نزاری باید که به تشنیع در افواهِ خلایق باشد

8 همه شب بر سرِ کویِ صَنَمی گل رخ سار با دلِ سوخته در خون چو شقایق باشد