قد چو سرو تو بر جویبار از ابن حسام خوسفی غزل 34

1 قد چو سرو تو بر جویبار دیده ماست غبار راه تو بر رهگذار دیده ماست

2 به آرزوی لبت خون گرفت خانه چشم خیال لعل تو گلشن نگار دیده ماست

3 چو نرگسی که دمد بر کنار چشمه آب سواد چشم تو در چشمه سار دیده ماست

4 بلا کشید دل ودیده اختیار تو کرد بلای دل همه از اختیار دیده ماست

5 به سرو و لاله چه خوانی مرا ز باغ رخت قد تو سرو و رخت لاله زار دیده ماست

6 بکشت چشم تو ابن حسام را گفتم به غمزه گفت که این کار کار دیده ماست