دل در هوست ز جان برآید از انوری ابیوردی غزل 147

1 دل در هوست ز جان برآید جان در غمت از جهان برآید

2 گو جان و جهان مباش اندیک مقصود تو از میان برآید

3 سودیست تمام اگر دلی را یک غم ز تو رایگان برآید

4 همخانهٔ هرکه شد غم تو زودا که ز خان و مان برآید

5 وانکس که فرو شود به کویت دیرا که از او نشان برآید

6 گویی که اگرچه هست کامم تا کام دل فلان برآید

7 لیکن ز زبان این و آنست هر طعنه که از زبان برآید

8 نشنیدستی چنان توان مرد ای جان جهان که جان برآید

9 دل طعنهٔ تو بدید بخرید تا دیدهٔ این و آن برآید

10 ارزان مفروش انوری را گر باز خری گران برآید