1 امروز که عصر علم و فرهنگ بود قانون جهان به دیگر آهنگ بود

2 گر سجدهٔ تو به پیش این سنگ بود این عیب بود، عار بود، ننگ بود

1 از بس خوش و مست و دلربا می‌آیی چون باد بهار جان‌فزا می‌آیی

2 دل خانهٔ عشق توست آبادش دار چون خانه خراب شد کجا می‌آیی

1 ای غره به اینکه دهر فرمانبر توست وین ماه و ستاره و فلک چاکر توست

2 ترسم که ترا چاکر خویش پندارند آن مورچگان که رزقشان پیکر توست