دل گرچه ز عمر پیش از عطار نیشابوری مختارنامه 47

1 سوختی جانم چه می‌سازی مرا بر سر افتادم چه می‌تازی مرا

2 در رهت افتاده‌ام بر بوی آنک بوک بر گیری و بنوازی مرا

1 تو را در ره خراباتی خراب است گر آنجا خانه‌ای گیری صواب است

2 بگیر آن خانه تا ظاهر ببینی که خلق عالم و عالم سراب است

1 عشق جمال جانان دریای آتشین است گر عاشقی بسوزی زیرا که راه این است

2 جایی که شمع رخشان ناگاه بر فروزند پروانه چون نسوزد کش سوختن یقین است

1 ترا در علم معنی راه دادند بدستت پنجهٔ الله دادند

2 ترا از شیر رحمت پروریدند براه چرخ قدرت آوریدند