دل از وفا از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1587

1 سخن از من کشیدی، شعله ورکردی جهانی را چرا انگشت بر لب می زنی آتش بیانی را؟

2 کمی نبود خراش سینه ام را ای هلال ابرو به داغ دل چه ناخن می زنی آزرده جانی را؟

1 به وصفت اگر خامه لب تر نماید تحکّم به خضر و سکندر نماید

2 رواق جلال تو شأن بزرگی به این کاخ فیروزه منظر نماید

1 در زیر لب آوازه شکستیم فغان را گوشی بنما تا بگشاییم زبان را

2 شد سامعه ها چشمهٔ سیماب، گشاید دیگر صدف ما به چه امّید دهان را؟