1 دل سودازده را کار بسامان نرسد تا مرا دست بآن زلف پریشان نرسد

2 دل من تنگ و غم هجر فراوان چکنم گر بامداد من آن دیده گریان نرسد

3 گر بدامان نرسد دست منت نیست عجب دست درویش همانا که بسلطان نرسد

4 هر چه را مینگرم هست بعالم پایان شب هجر از چه ندانم که بپایان نرسد

5 چشم یعقوب سفید است ببیت الاحزان آه اگر قافله مصر بکنعان نرسد

6 کی صدف حامله لؤلؤی لالا گردد شب گر از چشم ترم اشک بعمان نرسد

7 سیل اشکم شده پیوسته بهم در شب هجر عجب ار قامت این موج بطوفان نرسد

8 هر چه چون گوی بمیدان طلب گردیدم دست من در خم آنزلف پریشان نرسد

9 بهر آشفته مبر زحمت بیهوده طبیب درد عشق است همان به که بدرمان نرسد