دل مسکین که می بینی ازینسان بی زر و زورش
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 دل مسکین که می بینی ازینسان بی زر و زورش به کوی میکده کردند خوبان مفلس و عورش
2 شراب لعل می نوش من از جام زمرد گون ا س ت که زاهد افعی وقت است و میسازم بدین کورش
3 به قصد جام ما در دست دارد سنگها بارب رسد نماند محتسب وآنها بماند بر سر گورش
4 از حال رفتگان ما مگر با ما دگر ساقی که سازد بادة تلخ تو آب دیده ده شورش
5 سلیمان کر که در جوف هوا تعهدش کشیدندی کنون چون جو شد اندر خاک و هر سو می کشد مورش
6 جهان با جمله لذآتش به زنبور عسل ماند که شیرینیش بسیار است و زان افزون شر و شورش
7 کمال از ضعف تن چون شمع دارد زرقشان چهره میر کی شود وصل بتان با این زر و زورش