1 ز دل غبار به چشم پر آب می‌آید همین متاع ز ملک خراب می‌آید

2 مپرس مرغ چمن را که سوخته‌ست ای گل؟ ز آتش تو چو بوی کباب می‌آید

3 ز فوت تشنه‌لبان ره تو در گوشم صدای گریه ز آواز آب می‌آید

4 به روز حشر ترا دادخواه چندان است که خون ما ز کجا در حساب می‌آید

5 سوار چون شوی از باغ تا سر بازار گل پیاده ترا در رکاب می‌آید

6 چراغ داغ ز عشق تو می‌شود روشن به جوی زخم ز تیغ تو آب می‌آید

7 علاج درد دل ما ز توست ای ساقی کز آب دست تو بوی گلاب می‌آید

8 ز شوق مرگ، نشاط از ملال نشناسم که هوش نیست کسی را که خواب می‌آید

9 سلیم این قدر از توبهٔ تو می‌دانم که از دهان تو بوی شراب می‌آید!