دل قبله خود خاک سر کوی تو از کمال خجندی غزل 155

1 دل قبله خود خاک سر کوی تو دانست جان طاعت احسن هوس روی تو دانست

2 محراب دو شد زاهد سجاده نشین را ز آن روز که محراب دو ابروی تو دانست

3 عاشق ز دل و دین نظر عقل بپوشید تا کافری غمزه جادوی نور دانست

4 عقل از په عشق عنان باز به پیچید تا سلسله جنبانی گیوی نو دانست

5 وجه نظر و دور و نلل به بدیهی عقل از نظر روی تو و موی تو دانست

6 این نکته که کسی را ز تو نه رنگ و نه بویست از رنگ تو دریافت دل از بوی نو دانست

7 بیش است کمال از همه زان روز که خود را در مرتبه کمتر ز سگ کوی تو دانست