دل درین بادیه سویی دود از سلیم تهرانی غزل 907

1 دل درین بادیه سویی دود و من سویی خضر شاید که ز یک سوی نماید رویی

2 هست سررشته ای از عشق هنوزم در دست مانده در شانه ی ما از سر مجنون مویی

3 سخت از بیضه ی قمری خبری می گیرد باغبان را شده گویا هوس لولویی

4 عشق او روکش ما گشت پس از مردن هم صورت شیر ببین بر ورق آهویی

5 طرفه بحری ست محبت که درو هست سلیم به فسون جنبش هر موج، لب جادویی