1 دل جز بر تیر غمت آماج مباد هجران ترا فرصت تاراج مباد
2 ور خوی تو این است که من می بینم هرگز به تو هیچ خلق محتاج مباد
1 به فال فرخ و روز خجسته سوی عراق رسید موکب میمون صاحب آفاق
2 خدایگان وزیران بهاء ملت و دین پناه و ملجاء اهل جهان علی الاطلاق
1 شد چشم جهان روشن و جانها همه خرم از طلعت فرخنده نوئین معظم
2 آن شیر که با پنجه وبازوی شکوهش چون پنجه بید آمد سرپنجه ضیغم
1 به وقت صبح نشیند کسی چنین بیکار مخسب ساقی و برخیز جان باده بیار
2 در آب بسته فکن از صراحی آتش تر که زود بگذرد این خاکدان باد وقار