1 دل آزاده، باخدا باشد ذکر، نسیان ماسوا باشد

2 دل چو خالی شد از خیال خودی حرم خاص کبریا باشد

3 می رسد هر نفس نسیم وصال خنک آن دل، که آشنا باشد

4 ای رخت قبله گاه مشتاقان کس مباد از درت جدا باشد

5 عاشق از دست غمزه ات تا کی کشته تیغ ابتلا باشد؟

6 جلوه تا چند در جهات کنی؟ از تو هر گوشه فتنه ها باشد

7 کفر زلف تو راهزن گردد نور روی تو رهنما باشد

8 رخ برافروز تا فرو سوزد ذره هایی که در هوا باشد

9 جلوه کن در لباس یکتایی تا من و ما، تمام لا باشد

10 می توحید را به ساغرکن خرقهٔ زهد،گو قبا باشد

11 هر چه عاشق کند، خدا کرده ست نکته بر عاشقان خطا باشد

12 هرکه فانی شود ز خویش حزین مَن رَانی فَقَد رَا باشد