دل از عشق پری‌رویان از عمادالدین نسیمی غزل 87

1 دل از عشق پری‌رویان دل من برنمی‌گیرد مده پند من ای ناصح که با من درنمی‌گیرد

2 حدیث توبه و تقوی مکن پیش من ای واعظ که با من هرچه می‌گویی به جز ساغر نمی‌گیرد

3 خیال دست رنگینش حمایل کرده‌ام زان رو که در خاطر مرا نقشی از این خوش‌تر نمی‌گیرد

4 به خورشید رخش زان رو تفأل می‌کند جانم به خورشید رخش زان رو تفأل می‌کند جانم

5 الا ای ساقی وحدت، به پیش پیر میخانه گرو کن خرقه خود را، به ما دفتر نمی‌گیرد

6 دل من با لب لعلش گرفت الفت به جان زان رو که جز پیوند روحانی در آن جوهر نمی‌گیرد

7 ز دست دلبر ساقی نگیرد جام جز عارف مرقع‌پوش رعنا را رها کن گر نمی‌گیرد

8 به خلوتخانه طاعت مکن ارشادم ای صوفی که جز کوی مغان، عارف ره دیگر نمی‌گیرد

9 نسیمی گرچه اشعارت به گوش دلبران هر یک دُرّ شهوار می‌آید ولی بی‌زر نمی‌گیرد