1 دل در حریم وصل تو، پا را نگه نداشت داغم ازین سپند که جا را نگه نداشت

2 روشن نشد چراغ دل و دیده اش چو شمع هر سر که زیر تیغ تو پا را نگه نداشت

3 پنهان نگشت در دل صد چاک، راز عشق این خانهٔ شکسته، هوا را نگه نداشت

4 دریوزهٔ نگاهی از آن شاه داشتم بگذشت سرگران و گدا را نگه نداشت

5 لب تشنه تر ز غیرت عشقم به خون اشک در دیده خاک آن کف پا را، نگه نداشت

6 فرسود از اشتیاق سگت استخوان من افسوس ازو،که حق وفا را نگه نداشت

7 کلکت نشد خموش حزین ، در بهار و دی این عندلیب مست، نوا را نگه نداشت