دل بسته طره های مشکین تو از قاسم انوار رباعی 12

1 گر دردمند گردد دل، دولتی عظیمست چون دردمند او شد، دل بعد از آن سلیمست

2 در راه عشق و وحدت حیرانی است و حیرت امید در نگنجد، چه جای ترس و بیمست؟

1 بازم نمکی بر جگر ریش رسیدست صد گونه بلا بر من درویش رسیدست

2 من ناله ز بیگانه ندارم، که دلم را هر غم که رسیدست هم از خویش رسیدست

1 ساقی، ز کرم پر کن این جام مصفا را آن روح مقدس را، آن جان معلا را

2 روزی که دهی جامی، از بهر سرانجامی یک جرعه تصدق کن آن واعظ رعنا را