دل زنده شد از بوی تو بوی تو از کمال خجندی غزل 152

1 دل زنده شد از بوی تو بوی تو مرا ساخت خاصیت خاک سر کوی تو مرا ساخت

2 فربه ترم از خوردن غمهای تو هر روز بنگر که چگونه غم روی تو مرا ساخت

3 زین پیش نمی ساخت مرا هیچ هوائی اکنون هوس روی نکوی تو مرا ساخت

4 چون شربت تلخی که به رنجور بسازد هنگام سنم نندی خون تو مرا ساخت

5 بدمستی شوخان چو قدیم است ضروری است با چشم خوش عربده جوی تو مرا ساخت

6 هریک سر موی تو چو از ناز مرا سوخت بایست به هر یک سر موی تو مرا ساخت

7 بگذشت کمال از سر جان در طلب تو صد شکر که باری تک و پوی تو مرا ساخت