شفای این دل بیمار جز لقای از اسیری لاهیجی غزل 120

1 شفای این دل بیمار جز لقای تو نیست طبیب جان خرابم کسی ورای تو نیست

2 کسیکه پرسش خسته دلان کند دایم بدور حسن تو جانا بجز جفای تو نیست

3 غریب و بی کسم و در جهان مرا باری بحق صحبت جانان که کس بجای تو نیست

4 کجا ز وصل تو نومید می تواند شد کسی که مقصد جانش بجز وفای تو نیست

5 اسیری در غم دوری بسوخت ای دلبر بیاکه مرهم دردش بجز لقای تو نیست