زهی بزرگ عطاراد سرفراز از ابوالفرج رونی قصیده 56

1 زهی بزرگ عطاراد سرفراز همام تو را رسد که گذاری به فضل و رادی گام

2 تو آن جوادی کز حرص جود معروفت زبان قمقام آید به کار چون صمصام

3 ز شاخ بر تو سایل دو مغزه افشاند بر مبارک آن چون دو مغزه بادام

4 امل ز دریا پرسید چون خیال تو دید که تو کدامی و بخشنده خدای کدام

5 همیشه بادی در کامها رسیده دلت چنانکه از تو جهانی رسیده اند بکام