1 چمن سرسبز شد ساقی، گل و نرگس به باغ آمد بده جامی، که دیگر باغ را چشم و چراغ آمد

2 چو بلبل با فغان، چون لاله در خون دلم، آری از این گلشن نصیب عشقبازان درد و داغ آمد

3 تو کاندر پای دل خاری نداری، گشت بستان رو من و کویش، که نتوان با دل غمگین به باغ آمد

4 دلم آشفته تر گشت از خط نو خیز او، گویی دگر دیوانه را بوی بهار اندر دماغ آمد

5 به عشق نیکوان آسوده نتوان زیستن، شاهی مباش ایمن، که چشم بد بر ایام فراغ آمد