لطف گهر عتاب بشکست از عرفی شیرازی غزل 114

1 لطف گهر عتاب بشکست دل رایت اضطراب بشکست

2 بد مست من آستین بر افشاند پیمانه ی آفتاب بشکست

3 زلفت به جهان فکنده آشوب در دیده ی فتنه خواب بشکست

4 پیمان وصال در دماغم صد شیشه ی پر گلاب بشکست

5 این ناله که در جگر شکستیم سیخ است که در کباب بشکست

6 صد گوهر راز وقت اظهار از غایت اضطراب بشکست

7 گفتی که دلت شکسته ی کیست؟ در زیر لبم چو آب بشکست

8 عرفی دل ما چو طره ی یار در پنجه ی پیچ و تاب بشکست