دولت کسی ز پهلوی حسنت از جویای تبریزی غزل 550

1 دولت کسی ز پهلوی حسنت هوس کند کاندیشهٔ شکار هما با مگس کند

2 با یاد عارض تو اسیری که دل خوش است پیوسته سیر گل ز شکاف قفس کند

3 شاید تواندش قفس مرغ ناله شد دل را چو رخنه رخنه کسی چون جرس کند

4 بوسی اگر در اول مستی دهد زلطف ما را به کام دل ثمر پیش رس کند