1 عید خوبان را چو روی خویشتن آراسته است راست پنداری ز رویش عید عیدی خواسته است

2 گر جمال عید، عالم را بیاراید رواست عید را باری جمال روی او آراسته است

3 خاک راه از بوی زلفش پر نسیم عنبر است چشم خلق از نور رویش بر مه ناکاسته است

4 فتنه ای از حسن او در تعبیه ره یافته است نوحه ای از عشق او از عیدگه برخاسته است

5 سرو و باغ و باغبان از قامت او طیره اند گویی او را باغبان مجد دین پیراسته است

6 سید مشرق که از بخشیده و انعام اوست هر چه اندر مشرق و مغرب نعیم و خواسته است