ز خوب و زشت جهان یار ما به از صامت بروجردی غزل 19

1 ز خوب و زشت جهان یار ما به ما کافی است اگر وفا نکن با کسی جفا کافی است

2 به بی‌نشانیم ای روزگار خنده مکن که بهر سرزنشت نامی از هما کافی است

3 مرا به دام تعلق فزون زبون منمای که خشت زیر سر و خاک زیر پا کافی است

4 گذشتم از سر و سامان کدخدایی دهر که کد به کار نیاید همان خدا کافی است

5 به صم یک الهی افسر تو افساری است حمار نفس مرا بند از هوا کافی است

6 اگر ز ناز لئیمان مرا کشی چه غم است که بی‌نیازیم از بهر خونبها کافی است

7 سودی دیار فنا رهسپار شد (صامت) برادران نظر همت شما کافی است