1 خدایگان جهان را طبیب دارو داد موافق آمد از بهر آنکه نیکو داد

2 اگر چه روزی موئی بکاست از تن شاه هزار سال بجسم و روانش نیرو داد

3 جهان و جان و دل و تنش هر سه باد فدا که هر سه چار مرا چون نگه کنم او داد

4 ایا خدای ترا داده صد هزار هنر هم او بدشمن تو صد هزار آهو داد

5 مباد خسته یکی روز پشت و پهلوی تو که بخت خصم ترا درد پشت و پهلو داد

6 ز نور خویشتن ایزد بیافرید ترا پس انگهت بسزا دست و تیغ و بازو داد

7 ترا زمانه زبانی بداد گوهر بار ولی بچشم عدوی تو باز لولو داد

8 ایا مبارک داروی تو مبارک باد که دشمنان ترا بخت مرگ دارو داد