دروازه‌ی روزگار از حکیم نزاری قهستانی رباعی 102

1 ما همانیم که بودیم و ز یادت به وفا به جدایی متبدل نشوند اهل صفا

2 گر حجاب است میان من و معشوق رقیب نتواند که کند از حرمش دفع صبا

1 چو عکس لعل تو بر دیده بگذرد ما را خیال خال تو در حالت آورد ما را

2 کرامت می لعلت به معجزات خیال نکرده چاشنیی هوش می برد ما را

1 ما را ز عشق کی بود ای دل به جانت نجات روزی که نامِ عشق بر افتد ز کاینات

2 بگرفت چار سویِ وجودم بلایِ عشق وز هیچ سو گریز ندارم ز شش جهات