دروازه‌ی روزگار از حکیم نزاری قهستانی رباعی 102

1 کاش که من بودمی هم ره باد صبا تا گذری کردمی وقت سحر بر سبا

2 نامه ی بلقیس جان سوی سلیمان دل کس نرساند مگر هدهد باد صبا

1 کاش برون آمدی یوسف ما از نقاب تا به ملامت حسود بیش نکردی خطاب

2 نی چه حدیث است نی ما که و یوسف کدام شب پره و احتمال در نظر آفتاب

1 هرگز مه آزمای دگر آزموده را زیرا محل بوده نباشد نبوده را

2 گر جاهلی ستایش جاهل کند ولی نتوان ستود پیش خرد ناستوده را