آن گل که چو من هزار دارد از هاتف اصفهانی رباعی 22

1 آن دلبر محمل‌نشین چون جای در محمل کند می‌باید اول عاشق مسکین وداع دل کند

2 زین منزل اکنون شد روان تا آن بت محمل‌نشین دیگر کجا آید فرود از محمل و منزل کند

1 دل زارم بود در صیدگاه عشق نخجیری که بر وی هر زمان ابرو کمانی می‌زند تیری

1 من از همه عشاق تو مغموم‌ترم وز جمله شهیدان تو مظلوم‌ترم

2 فریاد که من از همه دیدار تو را مشتاق‌ترم وز همه محروم‌ترم