آن گل که چو من هزار دارد بلبل از هاتف اصفهانی رباعی 22

1 از دل رودم یاد تو بیرون نه و هرگز لیلی رود از خاطر مجنون نه و هرگز

2 با اهل وفا و هنر افزون شود و کم مهر تو و بی‌مهری گردون نه و هرگز

1 بر دست کس افتد چو تو یاری نه و هرگز در دام کسی چون تو شکاری نه و هرگز

2 روزم سیه است از غم هجران بود آیا چون روز سیاهم شب تاری نه و هرگز

1 امروز ما را گر کشی بی‌جرم از ما بگذرد اما به پیش دادگر مشکل که فردا بگذرد

2 زینگونه غافل نگذری از حال زار ما اگر گاهی که بر ما بگذری دانی چه بر ما بگذرد