گل چهره‌ای که مرغ دلم صید دام اوست
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 گل چهره‌ای که مرغ دلم صید دام اوست زلفش بنفشه‌ایست که سنبل غلام اوست
2 همسایه‌ام شده مه نو آن که ماه نو فرسوده خشتی از لب دیوار و بام اوست
3 صیت سبک عیاری من در جهان فکند سنگین دلی که سکهٔ تمکین به نام اوست
4 در مرده جنبش آید اگر خیزد از زمین آن فتنه زمان که قیامت قیام اوست
5 هرچند نیست کار دل من به کام من من خوش دلم به اینکه دل من به کام اوست
6 برتافته است مدعیم دست اختیار از بس که بازویش قوی از اهتمام اوست
7 محروم نیست از شکرستان او کسی جز محتشم که طوطی شیرین کلام اوست