1 گل نشاط به بزم شراب پامال است پیاله در کف مستان چراغ اقبال است

2 به اشک چشم اسیران کجا نگاه کند چو موج در ره او آب خضر پامال است

3 عیان بود به تو پروانه آخر کارت که سرنوشت تو بر صفحه ی پر و بال است

4 اگر به چشم حقیقت نظر کنی، دانی که طوق فاخته بر پای سرو خلخال است

5 بهوش باش فریب سخن دلت نبرد سواد نامه ی ما از سیاهی خال است

6 نکرد فتح مرادی سلیم در همه عمر که گفته است که همت بلنداقبال است؟