گل از هوای تو در رنگ و بو از سلیم تهرانی غزل 538

1 گل از هوای تو در رنگ و بو نمی‌گنجد ز شوق لعل تو می در سبو نمی‌گنجد

2 چو مو ضعیف شدم در هوای صحبت تو ولی میان تو و غیر، مو نمی‌گنجد

3 در آشنایی دل‌ها چه باعثی باید که در میان دو آیینه رو نمی‌گنجد

4 فزون ز طاقت منصور بود مستی عشق شکوه سیل بهاری به جو نمی‌گنجد

5 سلیم زحمت بیهوده می‌کشند احباب به زخم سینهٔ تنگم رفو نمی‌گنجد