خیال روی او در دیده نور است از کمال خجندی غزل 130

1 خیال روی او در دیده نور است مخوانش دل که از دلبر صبور است

2 به آن رخ میکند دعوی خویشی به تابان و لیکن خویش دور است

3 میان نیستی دیدیم و هستی میان بار ما خیر الأمور است

4 مرا با آن بهشتی رو به آتش سلاسل خوشتر از گیسوی حور است

5 کمال این یک غزل گوباش کوتاه ز کوتاهی چه نقصان زېور است