چشم و دهن آن صنم از مسعود سعد سلمان رباعی 302

1 چشم و دهن آن صنم لاله رخان از پسته و بادام کشیده ست نشان

2 از بس تنگی که دارد این چشم و دهان نه گریه در این گنجد نه خنده در آن