بدلداری و دلجوئی درآمد از اسیری لاهیجی غزل 377

1 بدلداری و دلجوئی درآمد عاقبت یارم بحمدالله ز دیدارش بسامان شد همه کارم

2 ازآن روزی که روی تو درآمد در نظر مارا بهشت و حور عین هرگز بدیده در نمی آرم

3 مرا می لعل دلدارست و شاهد، ماه رخسارش که دارد در جهان باری چنین عیشی که من دارم

4 نمی بینی مگر زاهد چرا در ظلمت جهلی که عالم غرق نورآمد ز مهر روی دلدارم

5 کسی محرم نمی بینم که گویم رازهای دل ز وصف حسن رخسارش ازآن گفتن نمی یارم

6 چه خرمن ها که جانم را شود محصول از وصلش چو دایم تخم عشق او بملک دل همی کارم

7 اسیری از جفای او مکن زاری که ناگاهی کند آن بی‌وفا رحمی به آه و ناله زارم