آن خور که ازو قوت روح افزاید از عبید زاکانی رباعی 19

1 گرم عنایت او در بروی بگشاید هزار دولتم از غیب روی بنماید

2 نظر به گلشن روحانیون نیندازم سرم به پایهٔ کروبیان فرو ناید

1 هرگز کسی به خوبی چون یار ما نباشد مه را نظیر رویش گفتن روا نباشد

2 موئی چنان خمیده چشمی چنان کشیده در چین به دست ناید و اندر ختا نباشد

1 لعل نوشینش چو خندان می‌شود در جهان شکر فراوان می‌شود

2 قد او هرگه که جولان می‌کند گوییا سرو خرامان می‌شود