جلوه معشوق دیدم در لقای از اسیری لاهیجی غزل 424

1 جلوه معشوق دیدم در لقای عاشقان واله و شیدا ازآنم در هوای عاشقان

2 در تجلی رخ معشوق و تاب حسن او گر فنا شد جان ما بادا بقای عاشقان

3 سرفراز کاینات آمد بملک هر دو کون هر سری کو خاک ره شد زیر پای عاشقان

4 گر بکوی عاشقان گشتم نثار ره، چه شد صد هزاران جان و دل بادا فدای عاشقان

5 آنکه با نام و نشان از وصل معشوق آمدست دردو عالم کس نمی بینم ورای عاشقان

6 رو مگردان از جفا و جور عشق و مهر کن در میان جان و دل مهرو وفای عاشقان

7 پادشاه تخت ملک عشق آمد لایزال دل که باشد در جهان از جان گدای عاشقان

8 از شراب وصل جانان گشت مست و بیخبر جان که شیدای جهان شد در ولای عاشقان

9 ای اسیری تا بکی داری نهان اسرار عشق چون جهان پرگشت از صیت و صدای عاشقان