میخوارگان بساط طرب از آشفتهٔ شیرازی غزل 509

1 میخوارگان بساط طرب چون بگسترند اول ز پرده دختر رز را برآورند

2 از گیسوان حور بروبند بزم را از بهر فروش بال فرشته بگسترند

3 مه‌طلعتان ساده بیارند از بهشت ناهید و بربطش پی رامش بیاورند

4 سینا کنند سینه خویش از فروغ می وآنگه ز نخل طور در آن بزم برخورند

5 روشن کنند شمع ز رخساره بتان بادام و شکر از لب و چشمانشان برند

6 آید به رقص ساقی و می افکند به دور دوری کشند و پرده بر افلاک بردرند

7 هشیارگان ستاره‌شمار و منجمند دوری که می‌زند قدح و جام بشمرند

8 خیزند صوفیان و نشینند عارفان دستی زنند و سر به گریبان فرو برند

9 مستان خراب یک دو سه پیمانه شراب مستان عشق خم زده و پا بیفشرند

10 مستان می ز عقل همی‌برگذشته‌اند مستان تو ز دین و دل و عقل بگذرند

11 مستان می سرود بگویند با غزل مستان عشق مدحت حیدر بیاورند

12 آشفته‌وار هرکه کشد می ز جام عشق او را به خاک درگه میخانه بسپرند