غمزه ی مست صنم از حکیم نزاری قهستانی غزل 1277

1 غمزه ی مست صنم بابلی زلف پر آشوب بت غنغلی

2 اینهمه سحر مکن ابلهی و آن همه دام است مکن غافلی

3 روی نکو آفت جان و دل است دل به نکویان مده ار عاقلی

4 نی غلطم مرتبه ی اهل دل از چه بلندست از این بی دلی

5 رو طمع از وصل ببر زان که هست حاصل بی دل همه بی حاصلی

6 با تو ندارد سر پیوند عشق تا طمع از وایه ی خود نگسلی

7 رخت به سر منزل عشاق کش کهل شدی تا به کی از کاهلی

8 با خودی خویش نزاری مرو زین پس اگر عالم آن منزلی