نرگس مست تو گر دست از ابن یمین فریومدی غزل 142

1 نرگس مست تو گر دست بدستان نبرد دل چنین از من سودا زده آسان نبرد

2 راه عشقت نه بپای دل ما بود و لیک چکنم با دل سر گشته چو فرمان نبرد

3 نزند بیغم جانان نفسی شاد دلم گر چه داند که ز دست غم او جان نبرد

4 عاشق ار پای باول قدم اندر ره عشق بر سر جان ننهد راه بجانان نبرد

5 هر که سر در ره سودا ننهد بر کف دست گو مشو رنجه که این راه بپایان نبرد

6 هر کرا خار غم عشق تو دامن بگرفت نکند یاد گل و نام گلستان نبرد

7 جان بنزد تو فرستاد می از عشق ولیک هیچکس زیره سوی خطه کرمان نبرد

8 ای طبیب از سر من در گذر و رنج مبر کاین چنین درد بداروی تو درمان نبرد

9 ندهد دامن مهر تو ز دست ابن یمین تا اجل دست تغلب بگریبان نبرد