صور قیامت دمید، نالهء از حزین لاهیجی غزل 334

1 صور قیامت دمید، نالهء مرغان صبح پردهٔ دل ها درید، چاک گریبان صبح

2 عاشق بیدار یافت دولت دیدار را دیدهٔ بیدار برد، فیض گلستان صبح

3 چون دم عیسی دهد، مرده دلان را حیات مطلع صبح آیتی ست، آمده در شأن صبح

4 ظلمت شبها بلاست، عاشق مهجور را زنگ ز دلها برد، چهرهٔ تابان صبح

5 درد جدایی بلاست، گر همه یک ساعت است شمع شبستان گداخت از تف هجران صبح

6 زیب جبین ساخته، طرّهٔ شب رنگ را ریخته آن مه لقا، مشک به دامان صبح

7 با دل چاک حزین ، صبح چها می کند؟! شور قیامت بود چاشنی خوان صبح