آن رشته که قوت روانست از ابوسعید ابوالخیر رباعی 21

1 گریم زغم تو زار و گویی زرقست چون زرق بود که دیده در خون غرقست

2 تو پنداری که هر دلی چون دل تست نی‌نی صنما میان دلها فرقست

1 یا رب یا رب کریمی و غفاری رحمان و رحیم و راحم و ستاری

2 خواهم که به رحمت خداوندی خویش این بندهٔ شرمنده فرو نگذاری

1 گفتی که فلان ز یاد ما خاموشست از بادهٔ عشق دیگری مدهوشست

2 شرمت بادا هنوز خاک در تو از گرمی خون دل من در جوشست

1 ای دلبر ما مباش بی دل بر ما یک دلبر ما به که دو صد دل بر ما

2 نه دل بر ما نه دلبر اندر بر ما یا دل بر ما فرست یا دلبر ما