شیطان که همی گوید: از قائم مقام فراهانی رباعی 18

1 شیطان توئی ای حاجی و عیار توئی بیرون کن بوالبشر ز گل زار توئی

2 اما که درین کار، زیان کار توئی کو مالک خلد و هالک نار توئی

1 صاحبا ای که به میدان سخن دانی چون تو یک مرد ندیدم که سوار آید

2 به هنر فخر نمایند و تو آن ذاتی که هنر را به وجود تو فخار آید

1 رشتی علی از حجره سوی دشت مرو با ساده رخان جانب گلگشت مرو

2 تبریز نشین و درس خوان، آدم شو سنگین بنشین، سبک مشو، رشت مرو