1 ایام گل ار بی مل خواهی بسر آوردن رسمی بود این محدث از خود بدر آوردن

2 آئین چمن زین پس دانی چه بود هر روز صد بوی بر افشاندن صد رنگ بر آوردن

3 در موسم گل توبه از جمله بدعتهاست می ده که نمی یارم رسم دگر آوردن

4 گل گر چه دل افروزست اما بر اهل دل بی روی ویش نتوان اندر نظر آوردن

5 گفتم که سهی سروانا گه ببرت گیرم گفتا نتواند کس سروی ببر آوردن

6 ای ترک کمان ابرو از ابن یمین زیبد تیر غم عشقت را از جان سپر آوردن

7 در دائره عشقت باشد عمل جز عم از سیم روان خطی بر سطح زر آوردن